عشق یعنی سکونت در حریق

عاشقی یعنی همین زخم عمیق

ساده هم عاشق می شوند..

ساده صبوری می کنند..

ساده عشق می وَرزَند..

ساده می مانند..

اما سَخت دِل می کنند..

آن وقت که دل ِ می کنند..

جان می دَهند..

سخت میشکنند..

سخت فراموش میکنند..

آدم های ِ ساده

میتوان از عشق تصویری کشید / میتوان تا عالم دیگر رسید

عشق یعنی مقصد رویای من / انتظار خارج از دنیای من

عشق یعنی معنی چشمان تو / ان نگاه ساده پنهان تو

سوختن قصه ی شمع است ولی قسمت ماست / شاید این قصه ی تنهایی ما کار خداست / آنقدر سوخته ام با همه بی تقصیری / که جهنم نگزارد به تنم تاثیری

هيچ وقت رازت رو به کسي نگو. وقتي خودت نميتوني حفظش کني چطور انتظار داري کسي ديگه‌اي برات راز نگهدار

 هیچکس هرگز نمی داند چه سازی می زند فردا

همین یک لحظه را دریاب که فردا می شوی تنها .

نه که معشوقه نداشت ، نه که سرگشته نبود

سالها بود دگر کوچه مهتاب خیابان شده بود

چقدر بغض کردم ، کنارم نبودی / هزار بار دلم خواست ببارم نبودی / نبودی ببینی چقدر سوت و کورم / چقدر بیقرارم ، چقدر بی عبورم

آدمها آنقدر زود عوض می شوند …

آنقدر زود که تو فرصت نمی کنی به ساعتت نگاهی بیندازی

و ببینی چند دقیقه بین دوستی ها تا دشمنی ها فاصله افتاده است …

دوست داشتن کسی که شما رو دوست نداره

مثل بغل کردن کاکتوس می مونه …

هرچی محکم تر بغل کنی بیشتر آسیب میبینی …

زیاد خوب نباش

…

زیاد دم دست هم نباش ...

زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی …

آدم ها این روزها عجیب به خوبی ، به شیرینی ، آلرژی پیدا کرده اند …

زیاد که باشی ، زیادی می شوی …

.

چه رسم جالبی است

!!!

محبتت را میگذارند پای احتیاجت …

صداقتت را میگذارند پای سادگیت …

سکوتت را میگذارند پای نفهمیت …

نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت …

و وفاداریت را پای بی کسیت …

و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکس و محتاج !!!

.